Deel 4 West-Amerika 2018

Hallo iedereen,

Even alvast voorbereiden, dit is ons laatste blog :( 11 september vliegen wij helaas terug, maar er staan nog super leuke dingen in de blog dus veel leesplezier :)

9 september

Zoals ik de vorige keer schreef, gaan we deze dag op naar onze laatste bestemming. Het is nog ongeveer 3 uur rijden, dus we vertrekken rond 9.00 uur / 9.30 uur. Als we aankomen bij het hotel kunnen we gelukkig al inchecken en de spullen op de kamer zetten.

Wat ik nog de vorige keer ben vergeten te schrijven trouwens is dat wij ons hotel in Pismo Beach op loopafstand, laten we zeggen je steekt een straat over en je bent er, een outlet hadden zitten! Dus dat hebben we gisteren nog gedaan toen we daar aankwamen. We hebben niet heel veel bijzonders gekocht, maar wel wat leuke dingen voor een goede prijs :).

Maar goed, we zitten dus nu in Santa Monica. We vroegen aan de receptie wat de beste manier was om te komen bij de Santa Monica Pier. De metro was nog geen 5 minuten van ons hotel af en konden dus die nemen. Het was ongeveer 10 minuten met de metro en dan waren we er.

Wat een leuke pier is dit! Er is een kleine kermis, street-performers, restaurant en wat eettentjes.

Luus en ik namen een funnel cake. Op het plaatje stonden er mooie verse aardbeien bij, dat was één grote grap. Je kreeg aardbeien uit een potje. Maar goed, het was nog steeds lekker. Ik kon het niet echt thuisbrengen waar het naar smaakte, maar Luus vond het naar oliebollen smaken. Daar kon ik mij wel in vinden.

Ik heb het even opgezocht en er staat ook wel voor diegene die gek zijn op oliebollen, dat de funnel cake dan een aanrader is.

We hadden deze avond afgesproken met mijn oud-buurmeisje uit Ohio. Twee jaar terug zijn we teruggegaan naar ons oude huis en waren haar ouders er wel, maar zijzelf niet. Nu werkt ze in Los Angeles / Santa Monica, dus een goede reden om af te spreken. Ik had haar 21 jaar niet meer gezien, dus echt heel leuk! We spraken af bij een Mexicaans restaurantje en hebben veel bijgekletst.

Na het eten vroeg ze of we zin hadden om mee te gaan naar een vriend van haar huisgenoot, ze hadden een soort kampvuurtje geregeld. De volgende dag zouden we naar Universal gaan, dus gaven wel aan dat we niet al te lang wilden blijven. Maar wel erg leuk om zo uitgenodigd te worden.

Het zat er erg gezellig en dronken een wijntje. We hadden het over verschillende dingen en natuurlijk ook over President Trump. Tsja, wat moet je er over zeggen.

Ze gaven ons nog verschillende tips voor de laatste daagjes en werden toen terug naar het hotel gebracht door Jessie.

Zoals ik net zei, we gaan morgen dus naar Universal. Super veel zin in. We kochten online nog even de kaarten en dan nu slapen :).

10 september

Woehoeeeeee Universal Studios here we come!!! We hadden de receptie even gevraagd wat handig was qua parkeren of dat een shuttle beter was. Ze adviseerde ons de auto gewoon te pakken. Parkeren is 25 dollar in regular parking en een shuttle is zo al 20 dollar per persoon. Oké, beslissing snel gemaakt.

Rond 10.00 / 10.30 uur stapte we het park binnen. Net zoals bij Disney heb je het gevoel dat je een andere wereld binnen stapt. Voordat je het park binnenkomt, loop je eerst over de CityWalk, ook zo leuk!

We wisten even niet zo goed waar te beginnen, maar keken waar de minste wachttijden waren. Ik had ook veel gezien over de nieuwe attractie van Kung Fu Panda, dus hop we gingen daarheen. De meeste attracties zijn een virtuele attractie, tot de laatste, maar daar straks meer over! Haha.

We zijn overal wel in geweest, alleen de Walking Dead attractie niet. Maar onder andere Despicable Me, Harry Potter, Transformers, Studio Tour en The Simpsons. We keken ook nog wat shows, bijvoorbeeld de Animal Actors en Waterworld. We wilden ook naar de Special Effects, we waren er op tijd maar die was dus al gesloten. Dus dat was wel jammer. Op het einde kwamen we nog weer langs The Simspons 'wereld' en zagen daar een megaaaaaa donut. Tsja, konden we eigenlijk niet laten. Dus hop een mega donut halen. De mensen voor ons haalden gewoon voor zichzelf een donut, echt hoe ze het voor elkaar krijgen?

Wij namen een stukje van de donut en besloten hem voor morgen te bewaren. Het was echt mega mega groot!

Maar nu vergeet ik nog iets te vertellen, want voordat wij deze overheerlijke donut hadden gehaald had ik het hart in mijn keel zitten van The Mummy ride. Ik vertelde tegen Luus dat ik dacht dat dit gewoon een achtbaan was, nee dat was het niet. Ok, hup daar gaan we. Daar stond allereerst een mummy die ik echt te eng er uit vond zien. Nee dat was een pop... Hmm had ik mijn twijfels bij en ja hoor, we liepen er langs en hop kwam ie op ons af.

Nou goed dat was de eerste hobbel, haha. We stonden in de rij en ik keek op het bordje, high speed roller coaster. 'Uhm Luus?? Er staat dit, slik'. Nou hops daar gingen we, in het karretje, eerst langzaam rijdend. Paar mummy handen die uit het plafond kwamen, een druppel water die viel waardoor ik al keihard schreeuwde. Hahaha. En toen hops, met 90 km per uur afgeschoten worden en overal mummy flitsen zien en dus wel degelijk een achtbaan. Na een paar minuten stonden we stil, hoorde we wat gelach van een mummy, Luus zei nog een keer: 'Uhm sorry Kim'. Ik was nog een beetje in een lachfase, dus ik zei: 'hahaha het gaat wel'. En hops weer met 90 km per uur teruggeschoten worden over hetzelfde stuk. Ik gilde, lachte tussendoor en wist niet waar ik moest kijken. Het was maar goed dat het donker was denk ik.

Je staat op een gegeven moment stil, verwacht dat er nog wat komt door de muziek maar dat kwam er gelukkig niet meer.

Er was ook een foto gemaakt en die wilde we bekijken, nou je kon al raden hoe ik er op stond. Ogen dicht, mond open van het schreeuwen en gaan! Fotootje was 20 dollar, helaas dat gaan we niet doen.

Op de weg terug werden we ook nog weer opgeschrikt door een andere vrouw op stelten, wat ik dacht dat het een beeld was. Hop weer een hartverzakking. Maar we hadden het overleefd! Uiteindelijk viel het mee, maar of ik een 2e keer zou doen dat weet ik niet haha. 

Het park ging om 18.00 uur dicht. We liepen over de City Walk op zoek naar een restaurantje, we vonden er één maar was nog even geen plek. Je kon je tel. nummer achterlaten en dan zouden ze een bericht doen als er een tafel beschikbaar was. Super handig! We liepen nog wat winkeltjes in en kregen inderdaad een berichtje. We waren bij een Italiaan, dus super lekker gegeten en toen terug naar het hotel.

11 september

Daar is ie dan, onze laatste dagje voor vertrek. Deze dag besluiten we lekker op Venice Beach door te brengen. Vanuit het hotel konden we daar gemakkelijk met de bus naar toe. We liepen eerst wat rond en gingen op zoek naar Venice Canals. Ik moet eerlijk zeggen, het lijkt meer op Giethoorn maar dat maakt niet uit. Ook stond het water best laag, maar we hadden weer een 'check' moment.

We liepen terug naar het strand en besloten bij een life guard huisje te gaan liggen, afstandje iets te slecht ingeschat dus toch nog best een stuk door het hete zand banjeren. We gingen liggen en hop relaxen!

Even later kwam er een man, zo te zien dakloos, op een afstandje bij ons staan met z'n muziek. Jep hadden wij weer en even later ook nog liggen natuurlijk. Maar we hadden ook geen zin om ons te verplaatsen. Een stukje verderop was er ook iemand aan het spacen, hij liep er naar toe en daardoor was er even rust. Maar toen kwam ie terug en ging hij de bank bellen. Nou ja het waren een paar goede bedreigingen zeg maar, het kwam doordat z'n pas geblokkeerd was. Ik denk niet dat zijn bedreigingen zin hebben gehad.

Voordat we gingen lunchen, liep ik nog even naar de zee en de lifeguard liep ook langs. Hij vroeg of we weggingen en zei dat we inderdaad gingen lunchen en morgen terug naar huis moesten vliegen. Ooh dan ga je met een kleurtje terug, haha ja klopt. Ik dacht er nog aan om te zeggen dat ik niet snel bruin wordt, maar laat maar dacht ik. Dus wij inderdaad even lunchen en begon toen toch al wel iets rood te zien. Ach komt goed. Na het lunchen (rond 16.00 uur) zijn we nog even teruggegaan en was het temperatuurtje al wel iets gezakt, maar wel lekker. We lagen nog even en terug naar het hotel. Tsja en daar was het rood wel erg goed te zien! Nu snapte ik de lifeguard ook, die had dat natuurlijk al lang gezien! Nou ja hops onder de douche, aftersun er op en op naar ons laatste avondje eten.

We hadden een erg leuk restaurant gevonden op the third street Promenade en hebben heerlijk gegeten. Een straatmuzikant was goed aan het gitaar spelen, dus die hadden we er ook nog bij!

Na het eten liepen we de Pier nog even op. Met lichtjes is het nog leuker!! Alleen wilde we daar nog een ijsje nemen, dat feest ging niet door want alles zat al bijna dicht. Ok dit hadden we niet verwacht. Dus we waren redelijk snel uitgekeken en gingen terug naar ons hotel. We besloten om morgen alles te gaan inpakken, want we moesten de auto pas 13.00 uur afgeven en was maar een half uurtje rijden.

11 september

We hebben nog even genoten van ons ontbijtje en toen was het moment om de koffers voor de laatste keer in te pakken. Aah niet leuk. Wat is de tijd voorbij gevlogen! Niet normaal.

Uiteindelijk hebben we alles er in gekregen en waren op tijd uit het hotel. We vroegen of ze nog misschien een winkelcentrum wist op weg naar het vliegveld. Die kon ze ons wel geven en gingen daar even heen. Luus had het slimme idee om een trainingsbroek te kopen voor de verbrandheid. Die had ik gevonden, dus dat was wel fijn. Ik had ook nog super leuke schoenen gevonden, alleen bij thuiskomst helaas er achtergekomen 2 verschillende maten. Heb ik weer, dus maar even bellen. Het lijkt wel te kunnen, maar misschien andere maat net wat beter. Altijd let ik er op, maar op gegeven moment moesten we toch wel op de tijd letten en toen snel afgerekend.

Na het afgeven van de auto konden we met de shuttle naar het vliegveld. Was weer even onduidelijkheid over het betalen van de stoelen, maar goed kwamen we ook weer uit. Bij de security check was het wat druk en daar zijn ze ook altijd lekker vriendelijk. Ik moet eerlijk zeggen wij hadden nog aardige behulpzame, maar je hebt er wat tussen. Ook moest alle electronica uit de bagage en ik kan je zeggen ik had aardig wat bij. Automatisch had ik mijn koffer op slot gedaan, dus hop slot er af en gaan.

Toen dat voorbij was hebben we nog een hapje gegeten, wat winkeltjes en op naar de gate. De vlucht was goed, hadden goede wind dus 9,5 uur gevlogen. Wat krijsende kinderen en af en toe wat hobbelige vlucht, maar verder prima!

Dat was het dan. Ons avontuur zat er op. Wat hebben zowel Luus als ik super genoten van deze onwijs gave route en reis. We hebben zoveel mooie dingen gezien en gelachen!

Ik weet niet zo goed wat het mooiste moment is geweest, maar denk de Grand Canyon en het walvissen spotten.

Ik hoop dat jullie weer genoten hebben van de verhalen en op naar de volgende keer! :)

Oh ja op de weg terug kregen we helaas een lekke band, dus dat duurde nog wel even voordat we thuis waren. We sliepen dan ook zo toen we terugkwamen, aangezien pap ook terug was gekomen uit Canada.